Üşür kent...
Derinliği belirsiz berraklıklar gibi aldatıcı bir durgunlukta
Balıklama ezberlerde çakılmak veya boğulmak gibi bir şey Şimdilerde yaşamak… Süpürür raylara dökülen sancısını gecenin İlk tren, tohumunu serperek geçer gündelik mavinin Ve silikleşen ince bir çizgidir zaman Üşür, Tunlarda büyüyen hasta gözünde em Zindanda iki el arasında ser Fırın alevinde rızkın kokusu Kimsesiz bir bank paltosunda sökülen düş Üşür… Kent, seni düşünür… 30.10.2013 |
"Kimsesiz bir bank paltosunda sökülen düş
Üşür…"
ve ben bakıyorum
kocaman İstanbul'a......
üşüdüğünü hissediyorum zaman zaman
bunca mutsuz insan barındırırken
bir yerde varlık
bir yerde yokluk
bir yerde düğün
bir yerde ölüm
bir yerde yeşeren gülüşler
bir yerde eski bir kumaş gibi sökülen düşler
tebrik
teşekkürle şiire
saygı selam dua ile