RafyaBütün bunlar kuzeyde oldu, adsız gecede Ve biz solgun nilüfer çiçeklerine eğilip dedik ki Suyun kenarına diz çökelim mi? ; Sessizce duruyorduk yol kavşağında Bataklık sazları Dağılan kumlar Bir patikaya koşma sevdasında On basamak aşağıya düşüyorduk izbe yansımalara Damarlarımızda kuruyan ırmak Bir ceketin iç cepleri sökülüyordu Ayın feryâd halinde. Ellerinde boncuk saklayan bulut Güneşin erittiği menteşe An durunca O tavan çürüyordu içimizde parça parça Kırmızı kiremitli dokuma lifleri Ve kapı çanları... Aysu |