armağanSükunetin dayanılmaz ağırlığı Ezince eski yaraları Kırılır Uslanmayan hayallerin şeffaf kozaları Akran değil Bu doğurgan sancılarımız Armağan Adem’le Havva’dan bize Ahdini bozar gibi aşk Kilitlerinden kurtulduğunda Yağmaya yorgun bulut loşluğu içimizde… Sahi siz Nasıl bilirdiniz Kalbinizden geçeni? -Kaburganıza değmeden önce- Beynimde işlek caddelerin gürültüsü Terkedilmiş evlerin ıssızlığı gözlerimde Arka mahallesinde dolaşıyorum aklımın Aynalığa soyunmuş yüzümle beraber Ne yana baksam boşluk Ne yana dönsem keder Kötümser… Ve elimden kayan yıldız Sönmüş! Gitmiş, Dalgalara resmini çizen yabancı Sahi ben Ne zamandır uyuyordum Düşlerinizde? |
Yürekten kutlarım.
Sevgiler alkışlar İzmir'den..