Yağmur
Dur dedi sessizlik, kaldır başını
Sandım ki, öyle bir hâl evâhirden Gürledi bulutlar, titredi hava Gerçeğin sesiymiş, geldi Mâhir’den Hüzünle dolmuştu, ufukta dîdar Hayalimdi gökte, avcıya şikâr Siyah ile beyaz, mavide nîgâr Bir çiy yanağıma, düştü bahirden Gök yarıldı birden, şimşek sesiyle Soyundu topraklar, aç nefesiyle Düşen damlaların, pür hevesiyle Bir serinlik kaldı, sönen zâhirden Yaz kısaymış meğer, sonbahar erken Uzadı menziller, yetiştim derken Kızaran yapraklar, aşka düşerken Esermiş başında, yel zevâhirden Gözümdeki yaşı, yağmur silince Orman fısıldadı, kendi dilince Gömülen tohumlar, günü gelince Filizlenir dedi, hükmü Âhir’den… Erol URAZ 15.10.2013 Eskişehir Bahir: Deniz Dîdar: Yüz, çehre Evâhir: Ayın son günleri Nîgâr: Resim, resmedilmiş Zâhir: Gerçek, görünen, açık Zevâhir: Coşkun denizler, parlak yıldızlar, çiçekler vs. |
Uzadı menziller, yetiştim derken
Kızaran yapraklar, aşka düşerken
Esermiş başında, yel zevâhirden
ben bugün okuduğum tüm şiirleri kendime nasihat olarak aldım
beğeni ile okudum Erol Bey
kutlarım
saygılarımla