Saatin tik tak sesi yankılanıyordu
Zamanın gece ekseninde
Bir geçiyordu zaman
Nöbetlerin dağıldığı sancılı bir andı...

Bir geçiyordu
Endekslerin kıyısındaydı mesafenin zerresi
Tutam tutam düş sağanaklarıydı yansıyan
Yorgun canlarda fırsatlara yetişme telaşı
Bir derdi unutmak için küfelik olanlar
Bir vapur iskelesinde
Gidecek olanın ardından el sallayanlar
Kayboluyordu herkes kendi gölgesinde
Ağıtlar damlıyordu gecenin koynundan

Ve
İmdada yetişemeyenlerin zamanıydı
Sadece bir geçiyordu zaman
İsyandı savrulan...
Kırılma anına hapsolmuştu akreple yelkovan
Kelepçesiz bir esaretti hepsi zamanın ellerinde…
Aynalardaki sırlar döküldü, zamanı bir geçe
Kadın işe geç kaldı
Adam trafik canavarının ağına takıldı mesela
Yerdeki izler soldu
Bir geçe zaman daraldı
kısır kaldı döngü
Kıtlık hâsıl oldu görüşlerde
Beklentiler asılı kaldı göğün görünmeyen yerinde.

Sadece bir geçiyordu zaman
Camlar kırıldı,
İllüzyonlar dağıldı
Sırlar, sırra kadem bastı
Yansımalar sudaki izlerden ayrıldı
Sevgililer vedalarda unutuldu
Tüm randevulara geç kaldı yetişmeye çalışanlar

Bir geçiyordu zaman
Bir yağmur başladı tüm bunların üzerine
Eller havaya açıldı semah edercesine
Dursun bu rahmet derken
Yakarış yankılanan ses oldu âlemde
Sustu yağmur gözler yukarı çevrildi
Baktı ileriye
Uykunun esaretiyle tanıştı kadın
“Oh!” dedi, “rüyaymış”
Çeyrek vardı zaman
Sadece çeyrek…


Maide Özgüç