Tufanın Son Mısrası
yalanlar söylediler
daha içli bir şey için insan değilsin diye olsak ne olur sen dedin diye çatlayacak değil ya gök yüzü tufanın son mısrasından koptum tersime biraz daha değişirsek bize maymun diyecekler bize hemen oracıkta duvarın arkasında uzatmadan söylemek gerekirse kestirip atmak gibi olmasın ama darwin kılıklı ruhlar böbürlendi markxetene ve lenente la ilahe illellah der demez korkan çocuklar üstüme ne diyorsun tanrıya ve bize her şeyi konuşabilmenin özgürlüğü bu istiyorsanız sorun gök yüzüne epeyce parçalandık duygumuzun inceliğine birinin üstünü örtsek kendini çok zannederdi oysa bir bardak değiştiren su ve karanlık eşlik ediyordu küçük konuşmalarımıza ilk defa aynı düzlemde ona beni niye yarattığını sordum eğleniyorum ve tek ve yalnız oluşumu kutluyorum sizinle bana acıdan bahsediyorsun ademin havvaya duyduğu inceliğin içini açmama izin verirsen ki bunu iyi biliyorsun niye kendine yakıştırmıyorsun bizi durdu ve ağladı benimle düşüyorduk bir birimizi tutarak çok şeyler konuştuk uzunca beyaz o bir bir kitaptan bahsetti bana harfleri patlamamış yeni bir kitaptan kalkıp kendime geldim çok üzüldüm kalbi kırık muhteşem mustafaya. |