Toprak oldum Maşuk
Anne!
Bilmiyor musun beyazı sevmediğimi? Neden beni beyazlara sardılar? Yastığım yumuşak olması gerekiyordu, neden taş gibi sert? Ben gündüz duş almazdım anne. Neden beni babam ve amcam yıkıyor anne? Neden ağlıyorsun anne? Bak yanındayım. Beyazlara bürümüşler ama olsun bak yanındayım. Anne! Anne! Anne! Beni neden duymuyorsun anne? Senin bilmeyerek kalbini mi kırdım? Bak sevdiğim kız da gelmiş. Hani sen ’’ gelmez’’ diyordun. Sen neden ağlıyorsun, Ey Maşuk’ul Kibirya? Neden her yer karanlık Maşuk? Neden toprak atıyorlar üzerime Maşuk? Yoksa, yoksa ben öldüm mü? Hayır ben ölemem! Hayır! Herkes gidiyor Maşuk. Demek ki toprak oldum artık. Ey Maşuk sen ağlama. Yaşarken kıymetimi bilmedin, Ölürken rahat bırak bari. İbrahim Halil ÖZLÜ |