Darmadağınımdarmadağınım akreple yelkovanın neresinden tutsam toparlanırım; içime gömmeye çalıştığım ağıtlarımın, sesi sedası parçalarken tüm zamanlarımı. günlerdir dilime yapışan cümlelerim yorgun bundandır suskun kalışım dudaklarım özlerken dudaklarının nemini dilim işitilmez halde bitkin. uzun cümlelerim tarafından coktan terkedilmişim hiç kolay değil içimi boyadığın bu rengi kabul etmek kabullenmek öyle zorki dilimin bağlanmasını her gidişinde kırıılmışlıklarımın arasından sızıp yüzüme yerleşen tenime yapışan bu leke’yle utandırdın sevgimden utandırdın kendimden. hangi güzel göz ,kaç alımlı söz vurdurdu sırtıma o kara saplı koca bıçağı . ben adını ağız dolusu haykırırken Sen, benim ağzımda acı oldun ben ömrümü adamışken sana Sen benim hayatıma mal oldun.. Aşk-ı Kıyamet . . |
Kutladım.