Gölgesi bile girmez güneşin odama Duvarda hala el izlerin Kum saati de kırıldı uç köşeden İlgisizlikten midir bilmem Ki tek senin gölgen olurdu tavanımda Uykularıma mola verdiğim geceler Gözlerinin ışığıyla karşılaşırdı yüzüm Titrerdi perdeler uçuşmamak için Saygı duruşuna geçerdi rüzgar..
Soğuk taşların sırtımı sıvazladığı anlar Biraz daha azalırdı içimin ateşleri Deliren ruhumun tırmanışı karanlığa Ve tırnaklarımın acıyan etleri Kucaklamamı gölgeni, izin vermezdi..
Bir ses Tek bir kez Söyleseydin kimse ölmezdi Öldürmezdi kalan kokun yastığımda Ve duvarımdaki el izleri..
Kırılmazdı belki de kum saati Saygısızca eserdi rüzgar İliklerime işlerken..
Haydi say sevgili bildiğim adam Say; Kaç yüzün vardı giderken!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
kaç yüzün vardı giderken ? şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
kaç yüzün vardı giderken ? şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Her başlangıç bitişe ulaşamaz Her sevgi mutluluğa kavusamaz Her yolun dönüşü olmaz Vs Vs Olması gereken olmalı bir yerde Cok doğru söylediniz kalem dostu Onur verdiniz var olun
Önemi yok aslında gidenin hesaplarını tutmaya Yine de çıkmışsa gun yüzüne ilk kez gösterdiği tarafları Dokunur inceden insana bildigini sandıkları Yanılışları..
Cok teşekkür ederim değerli yorumunuza Sevgilerim kocaman
Tek bir kez
Söyleseydin kimse ölmezdi
Öldürmezdi kalan kokun yastığımda
Ve duvarımdaki el izleri..
hepsi de birbirinden güzel ama ayrı sevdim bu kısmı. insanın istediği bir ses bir sözcük bazen dökülmüyor dilerden çok şey değil üç harf...