Gül diyorsun
Gül diyorsun bana nasıl güleyim
Başa geleceği, nerden bileyim Dert çile içinde benim meleğim Beni bu hallerin nasıl güldürür Ayrılık acısı beni öldürür Bülbül yasta iken çıkarmı sesi Çokmu feryad etti yırttı kafesi Gönül sultan’ımsın ruhumun sesi Beni bu hallerim nasıl güldürür Ayrılık acısı beni öldürür Gönül hastalanmış gözü görmüyor Lokman bu derdime melhem sürmüyor Bir bilene sordum, o da bilmiyor Beni bu hallerim nasıl güldürür Ayrılık acısı beni öldürür Kaderim diyerek beklerim artık Güne gün katar eklerim artık Elimde kurudu mendilim artık Beni bu hallerim nasıl güldürür Ayrılık acısı beni öldürür Sızlandıkca akar sel oldu yaşım Başıma bağlandı , kederim yas’ım Kaderim bu ise hesabım kesin Beni bu hallerim nasıl güldürür Ayrılık acısı beni öldürür LEYLA YILDIRIM (leylican) |
Güne gün katar eklerim artık
Elimde kurudu mendilim artık
Beni bu hallerim nasıl güldürür
Ayrılık acısı beni öldürür
KALEMİN DAİM OLSUN LEYLA HANIM HARİKA BİR ŞİİR OLMUŞ KUTLUYORUM YAZAN YÜREĞİSAYGILARIMLA