Çocuk Renkli Derinlikler
suya düşen taşın yüzey dansını
seyrederek yürüyor karşıda çocuk gemiler gelse hiç gitmeseler yığılmasa kara kara küçük anılar çıkartıp cebinden küçücük aynasını bulutlara tuttuğunda ağlamasalar yağmurlar biriktiren bir baharın peşine sıcacık sarılmaları tamamlasalar ağaçlar sevinir değil mi gölgeler deliye döner yapraklar pervaneye küçük sırlarını boynuna saran yaralı saatlerin tanrıya ulaşma çabasında biliyorum gelmeyeceksin senin için hazırladığım boşluk rüzgarlara yenik düştü onun için kaçıyor sevinç çok uzak bahçelere ve güneş hangi yana baksan yakıcı değil öp desem gececi yıldızlar öper kanayan içimin karanlığını hadi kopar çiçekleri dalından bu son olsun beyazca köprüler bul koş benden uzaklaştıkça çocuk renkli derinliklere. |
Şiir de çok hoş ve akıcı.