I

-ulu gökdelen edebiyatının itinalı duyurusudur-

"ruhumun yarısı ellerin
yarısı tenin"
bitişli şiirin
görüldüğü an yuhalanıp
yakalanıp
linç edilip
kelimelerinin parçalanmasına
harflerinin ayrılmasına
varana dek ileri gidilip
bir daha
hiçbir hanımefendinin
beyefendinin
okuyamayacağı vaziyete getirilip
olsa olsa
bu başlıksız
tanımsız
ne idüğü belirsiz şiirin
bir kent fahişesinin
dudaklarında sömürülen ruj kalıntısı
pezevenginin
dilinde duran en güzel sövgülerin alıntısı
halinde kalmasına karar verilmiştir

II

sapsarı upuzun çayırlar
akan zaman nehri
pan ezgisi
solmuş ve yüzü dökülmüş
bir güz resmi
ihtişamlı duvarlarınızda

o yapay yağmurlarınızla çatlayan
çatladıkça kan sızan duvarlarınızda

küçük odalarında
gösterişli ahşap rüyalar hapseden
nesnelerle
anlamını çevreleyen
üç beş katlı
kendinizde saklı
yalnızlıklarınız sokaklarınızda

o her yere çıkıyormuş sanılıp da
bir yere çıkmayan sokaklarınızda

ve siz
o güz resmine bakıp
o sokaklara çıkıyorsunuz
şenlik alanına doğru

III

rengarenk, mutlu bir şenlik halinde
şimdi kent meydanı
birazdan piç ilan edilen şiiri
kente asacaklar anne
sırf
ibret olsun diye

ateşim yükseliyor
çek üzerimden gökyüzünü anne
perdeleri de ört

elbet kentlerin şiirlere asılacağı vakitler de gelecektir