Sızılı M’anaların Kumrusuhayrettin taylan sızılı hecenin gölgesinde durulanıyor kavuşmak suyun devrik cümlesinde ıslanıyor illakilerim huyun isterik kitabında vurgulanıyor mecburlarım senin içtensi duruşunda durulanıyor hayallerim tuvallerine yansımış gelgitlerin gelin düşlerinde kalır sevilerim bir ömür aynı kareye dört işlem olmak ,işlemsiz ,işvesiz sevmek kadınsal ışıltınla sürgün yalnızlığımdan bağrının hicretine gelmek s’onsuza dek , son söze dek aşka kalışı aşılamak ahirin zahir olup aminlere teslim etmek… sevmeyi sevmeye öğretip hep sevmeye sonuç olmak … titreyişin zamanıyım, birikmiş özlemlerin varış destanıyım yüksünmiş acıların dilsiz kitabını yırttım, yalnızca tebessüm ilk kezlerinin resim sergisinde güleç anların anısı yürüyüşte damlalar kendine benzer gelecek ıslatırken bırak ağlamayı sar beni aşkın kollarında yar beni gül sonlarına iklim iklim biriktirdik sıcak yarınları yar salıncağında ilim ilim okunduk bilincin nar ocağında öğretilmiş zamanların seyrine yel olup estik sevmeye minimize edilmiş huzurun simyasına küçük simge olup melekler şehrinde, senin cennetine gerçek kumru olduk sarıldık dünyanın güneşe sarılışı gibi bağlandık güneşin aydınlığa aşkı gibi ıslandık suyun akışa sarılışı gibi bekledik sen gibi illa da ben gibi bekleyiş muammasında tükeniş ummanında akmasın sevdamız umutların dirhemlerinde zer olsun sözlerin, mer olsun amacım huyun prangasından damlaların zindanına götürme beni yeniden sensizlik , çok sesli bir senfoni gibi vicdanımda çalınıyor muhteşem hallerine hayallerim depreşir bir kumru yazgısında aç kanatlarını bir sumru atlasında uç sevda bağrıma bir ömür haritasında başkent kal ,aşkent kal cançiçeğim |