Annesizliğime...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Arşivimde kalmış çok eski bir şiirim ve seslendirdiğim 2.ci şiirimdi...
Güne kesinlikle uygun değil biliyorum ve seslendirmedeki cızırtıdan dolayı affınıza sığınıyorum. (Amatörlük)
Yine bir bayram daha,
Yüreğimin kanadığı şehirde Yine yalnızlığın matemindeyim. Yine yüreğimde hicran Ve yine sensizliğin son demindeyim annem. Sözler boğazıma düğümleniyorda Yutkunuyorum. Kime sitem edeyim Kime küseyim Kime darılayım? Çocuk gibi ağlıyorum ... Kim anlarki beni senin kadar Kim sever Kim sarar Kim siler yanağımdan bağrıma akan yaşları Nazıma kim katlanır senin kadar? Gurbetin zindan akşamlarında Yüreğim çırpınışlarda Şeytana uysam hani bir anda dayayacağım silahi öksüzlüğün şakağına ... Yıllar geçti Ne sen geldin Ne ben gelebildim yanına Ne sen girdin bir kez rüyama Ne ben çiçekler ekebildim mezarına Günler haftaları Haftalar ayları Aylar yılları Yıllar ömrümü kovaladı durdu. Zaman geçti geçmesine ama Hayatım sen öldükten sonra durdu ... Sana iyi bir evlat olurmuydum bilemiyorum Beni senin kadar seveni göremiyorum Nankörmüyüm fesatmıyım? Bir gönülde yer edemiyorum. Bildiğim tek şey Seni çok özlüyorum ... Ahımda feryad-ı figân gizli bilirsin Ya Rabb’im tut aklımı Tut ki benden gitmesin. Aç kaldığım bir lokma sevgi Ufacık tebessüm Herkes beni güçlü sansada İşte sensiz böyle aciz böyle güçsüzüm Kendimi bildim bileli Hem yetim hem öksüzüm... Kevser Baysal // Yüreği Sürgün |
Engin görüşünüz ve usta kaleminizle
insana dair en hassas bir duyguyu
yakalayıp onu çok güzel bir şekilde
şiirleştirmiş siniz.
Sizi tebrik eder
başarılarınızın devamını dilerim.