sessizlik lütfen bu gün cuma kırlangıçlar göklere uçuyor içimizi ısıtmakta tüm dualar İstanbul batmakta yüzüme
Ellerimde güvercin yemleri rızka yol almakta martılar gemiler kalkmakta sessizce bu limandan boşalmakta İstanbul gözlerimden
Az az ilerlerken sarı taksiler metrobüsün tozu dokunmakta elime üflemekte kara trenden kalan rayları uzaktan geçen gemilerin düdüğü geçmekte İstanbul ellerimden
Yavaş yavaş dağılıyor kalabalık her kapı birini karşılıyor bense uzaktan seyrediyorum kapıları güvercinlere dert döküyorum martılara el sallıyorum sessizce sessiz olun lütfen uçmakta İstanbul gözlerimden
Bakın işte bir kalem birde beyaz yaprak sonbahara mersiyede parklar bu şehir çok farklı bu şehir çok acaip her geleni alır, her gidene el sallar kaybolmakta İstanbul gözlerimden İstanbulİstanbul gibi akmakta
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
İSTANBUL AKMAKTA şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
İSTANBUL AKMAKTA şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Ah İstanbul İstanbul. Yaşayan bilir. Tüm güzellikleriyle ve çirkinlikleriyle o bir İsanbul. Şiirler, yazılar yazılır... Yaşayan onu kolay kolay terkedemez. Bağımlısı olur...Ama içinde de yok olur, kayboluur.
Akan ve kaybolan İstanbul. Çok iyi anlatmışsınız. Kutluyorum sizi. Selam ve sevgiler...
selam ve saygımla...