EYVALLAHVakitsiz geçen sonbahardı adım Ne yapraklar döküldü tenimden, Ne yağmurlarda ıslandım ben. Kararmış saatler gibi Doğduğum topraktan uzakta Ben yerimde saymakta, Boğaz kıyısında Deniz kızgın, Dalgalar coşmakta... Bir hesaptır tutturuyorum Doğdum doğalı kaç akşam vurdu kıyıya, Kaç gün bozdu onu şafakta Yeşil bir filizken daha Kuruduk eski dostlar gibi defter arasında, Kaldık ömrümün rüzgarıyla Döküldü yaprak bir bir ayaklarıma Ezildi bahar,gönlümün kıyılarında Doğduğum topraktan uzakta Ben yerimde saymakta... Uyansam ne gam sabahlarında Ömrün son güneşi gece ömrün sırdaşı Belkide vakitsiz bi şiir kanıyordu Bulutların ardından. Eyvallah’ını çekmiş , Rahmet diliyordu... EYVALLAH! |