Anlatılan bir efsaneye göre aşk aslında her gönüle lütfedilmiş...!

ilk zamanlar durgun bir su gibi sakin sakin ve sessizce dururken durduğu yerde , bir gün gökten bir rahmet inmiş yeryüzüne...

ve sular başlamış yükselmeye...derken zamanla ırmak oluvermiş kendi yolunda...daha da çoğalmış her damlada..

yavaş yavaş akarken masvami denizlere,aşk dalganmış ve ne varsa kıyıya vurmaya başlamış içinden...

güzellikleri de vurmuş kıyıya,çirkinlikleride...ve tabii aşkı da

ve herkes nasibini almış bu sayede...

dolanmış,kabarmış,dönmüş dönmüş AŞK , çıkıvermiş bir girdaptan ve fırlamış yüreklere...kimi kabul etmiş,denizden babam çıksa yerim diyerek...

kimi istememiş korkmuş ondan...oysa ki aşk ne güzelmiş...bunu hiç görememiş onlar...

kimi de benim gibi gerçek aşkı arayacağım diyerek, girivermiş o girdaba...

girdap buya çekmiş te çekmiş içine...çırpındıkca batırmış en dibine denizin...

sonra bir inci oluvermiş...şimdi kocaman bir balığın midesinde ...ben hala arıyorum...

siz o balığı tanıyormusunuz yoksa...?

ne güzel bir şiir,ne güzel bir sesleniş sevgiliye!...

dilerim,dileğim inşallah bulur...

yazdıran yüreğinizle kağıda değen kaleminiz daim olsun....

saygılarımla,esen kalın...

Prara pul yok ;ama son nefese kadar mutluluk var bende diyen yüreğin sesi sadece dizelerde
kalmadı.Hemen öteki gönüllere ulaştı bile.Gerçek sevgiyi ince bir dille ne güzel anlatmış şair.
Teşekkür ederim saygılar.