KURBANIM

Yardiye başlamış serdar sözüne
Bülbül oldum bağda öttüm kurbanım
Belliki söylenen varmış özüne
Gayrı kalpten kalbe gittim kurbanım

Ben ben oldum şimdi dertlerim bitti
Götürün mürşidime hasreti yetti
Lakin bilmemişim bu can bir ottu
Bir ömrü ben böyle nettim kurbanım

Güvenme demişsin ben oldum diye
Ham olan pişmiyor düşündüm niye
Ne var ne yok çektim kuru siğneye
Götürün gavsıma bittim kurbanım


Gitmeye az kaldı günleri kurdum
Kapı kapalıydı bacadan girdim
Sofiler içinde hepsiyle birdim
Şöyle bir kaşımı çattım kurbanım


Versin nasibimi ahretten yana
Bildimki bu dünya yar olmaz bana
Gavsımın duası lazım insana
Ben bu ğün doğudan battım kurbanım


Hizmet yoksa himmet olurmu kesin
Hizmetle himmeti mürşidim desin
Menzile varanlar çorbasın yesin
Emmareyi yere attım kurbanım


Ne derse yaparım emrine göre
Bu iş bensiz olmaz demem boş yere
Tutmadım o eli inan bir kere
Nefsimi hesaba kattım kurbanım

Harun yıldırım
Serdar tuncer - e nazire bir şiirdir