sebep küçük bir kıvılcım olunca
ne de çok oluyor aşkın bahanesi

karı küreyen hızın takılı kaldığı o ince manevra
bileklerini yormuş olmalı
ben senden daha hızlı koşan akımı seviyorum
ve daha geride oluşumu
bulaşırken şaşkın bakışların gülüşlerime

galiba koptum
sıkışıp aralığın karnında uyumuşum biraz
hızlı düşünenler için açılmış kapılar
daha ince çalabilmenin güncesi
bu ayrılığın başı diyor
bu ayrılığın başı
babil de küçük bir aynaya kavuşmanın sevinci
hiç kendimi bu kadar büyük görmemiştim
kumlar ıslanınca öpüşecekler
parça paça koşacaksın seni saran zamana
en küçük ayrıntı bir teferruat sa
abideye dön
kendini unutan bir abideye

kesin kesin bu olmadı
şunu da çekin şunu da
bunu da atın karabaşın önüne
attık ama yemedi yemedi demeyin
su verin karanlıkları dolaştırıp
uzaklarda soğutulmuş yarınlardan koyun önüne

henüz yorganın ucu ıslanmadı
sahil şeridini gezen arzular inmedi suya
yanaşıp bağlayın kendinizi ağaçlara
yutulmadan kasırgalara

diz üstüne çekili etek
uykusunda ateşlenen yeni bohemler
ıslak çağlara ait grief sütunlarda belli bir ölçüsüzlük yaratıyor
sevişmek kuru bir aydınlık olsaydı
tükürmezdim boşu boşuna değirmenlere

bence bach bende köylü olmayı deniyor
tarlaların sınır boylarına adını yazacak kadar cesur
basit dokunuşlar attığına kendisi bile inanamamıştır
yüzleştiğimiz den beri notalarında

bütün aralıklara rağmen parçalanmış olmak
benim dimağıma uzak bir anlam değil
siz de sıkıştırılmış bir yerde yaşasaydınız eğer
anlatmaya çalışırdınız bizi
kaybolmuş betimlemelerde.