Adımı ne zaman ansan
Adımı ne zaman ansan
rüzgar ağlamaya başlar Güneş karanlığa bürünür Bülbül , gül için feryat eder Adımı ne zaman ansan Ovalar çöle dönüşür. Tarihi kitaplar geçmişe ağlar. Ölü canlar sükutu zincirler. Adımı ne zaman ansan Dudaklarından kanlar akıtır kebuterler. Susuyor şarkılara dost olan notalar. Şairin elinden düşer hüzünler. Adımı ne zaman ansan Sevda dolu bulutlar, Aydınlık dolu sabahlar, Mutluluk dolusu karanfiller solar Adımı ne zaman ansan Sana bir daha Aşık olurum... Bir daha Aşık olurum... Ve son nefesim de yine Aşık olurum. MAŞUK’a İbrahim Halil ÖZLÜ |