Ş e N a YŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Zulamdaki hezeyanlı satırlar...
GÜZEL ŞENAY; Annesiyle yalnız yaşayan komşumuzun tek evladı tek kızıydı. Son derece içine kapanık sessiz bir kızdı. Daha 16 sında almanyada yaşadığımız mahallenin göbeğinde kaçırılmıştı... Ona dayatılan çirkin hayatın kollarından kurtarılamadı. Düşürüldüğü yanlış yollardan, herkese alışkanlık gibi görünen o utancından sıyıramadı kendini. Her kaçış yolu ŞENAY’ın intihar girişimi gibiydi ve yine kaçmaya teşebbüs ettiği gün öldürüldü.
Yol kenarına savrulmuş ölü güvercinin kanatlarını onaracak yaşta değildim
Ki Seni nasıl kurtaraydım Ş E N A Y Soruyorum kendime Tutsaydım kolundan kanadından Ölü güvercin kanadını öper gibi Umut kalırmıydı yaşamana? Düşünüyorumda ağlıyorum halâ. Utancımdan, Yüzüm güneş kızıllığında Aklımın penceresinde yağmur lekeleri. Sorularla beyin hücrelerimi ıskaladım Aklıma masumluğun düştü Ş E N A Y. Bugün pimi çekilmiş bomba/lar gibiyim Suçsuz ellerde patlayabilirim. Ve bilmesem cürmünü Üstelik becerebilsem senin gibi ’Küfrün dibine’ kasıt ne ise, Fütursuzca sövebilirmiydim? Hani birde dönse dilim, El verse edebim Şöyle ağız dolusu saysam gelmişine geçmişine Seni bizden alanların, Aynaya, gururla bakabilirmiydim! Mahallemizin badem gözlü kızı Ş E N A Y Biliyormusun, Kötü insanları senden sonra öğrendim Vicdan taşımayanların nasıl uyuyup uyanışlarını. Senden sonra Ş E N A Y Evvelki gün Babamın prensesiydim Dün kusursuz evlat Bugün çirkinliği hedef alan hain bir cellat. Şimdi kimsesiz! Serzenişim korkulu Üzerimde yayan yürüme hayat İçim dışım unutulmuş mayın tarlası Tuzum toprak kadar kuru Ruhuma faydasız şifa suyu. Rahat U Y U Ş E N A Y Sayısı belirsiz insan idam oldu kalbimde İhbar mektubum ALLAH’ın indinde Zihnimde kurduğum ölüm sehbasında Barındırdığım katilleri astım teker teker Yüzleri çirkin adamlar AŞK ile can çekiştiler. Köln, 1 Ağustos 2013 Yüreği Sürgün // Kevser Baysal |