İPEKYILDIZI'NA...Mevlana açtı avuçlarını Sevginin kapılarını avuçlarken aklımdan Canım sevgi isterdi bilirdim Körün gördüğü bir mütalaa ile Canını yolunda koyduğunu Bilirdim bir abla şefkatiyle En aşkça parıldarken Bendeki gökyüzünde... Bir kış sokağından geçtim aklının Kardeleni oldum sıcağına açıldığım Ellerine döküldü tüm kalbim Ve üfledin hatırlarım Ne hoş ki güzelliğin Semazen gibi döner durur ellerim... Abla dedim kardeşin oldum Abla dedim Mevlana aşkı gibi düştüm sana Abla dedim çünkü yoktu ablam... Geldin bilekçelerimden sarıldın Geldin öptün pas tutan alnımdan Geldin başak kokan saçların fısıldadı usulca Senin sevdiğin sevgiyi... Usulca tırmandım gökyüzüneVe son kez fısıldamışım....... ......................SENİ SEVİYORUM ABLA... |