bak kardeşim
eşlik edip omuzlarıma ağzı karışıyor
bak kardeşim
çıplak yükseltiler kahve rengi
şeftali ağaçları kaybolmuşluğu
öyle güzel ki

koca koca adamları küçük görüyorsun
otların arasına saklanıp kaçıyorlarmış gibi
yada hiçbir şeylerden haberleri yok
bir filmin içinde içimizdeler
biz ne izliyorsak o

dışarı çıkamıyormuş korkusu
alanları daralmış sınırlarda ölü kalpler durağı
yeşil bir başlangıca yeniden konu olmak
sondan başa doğru
yok olmak

yutkunurken rahatlığı parmaklarında hisseden
fasülye sırıkları domates fideleri ve hıyar çiçeğine
götürülürken uyanmış küçük çocuğun düşü
eğer patlarsa şehrin balonlarında
yine de hayaletler görmeye gelir mi sizi

demeden bırakmadı sesini nehir
gürültülerim devam ediyor sevmeye
yeni yeni büyüttüğüm bir kaç çocuk
ve çocuk ruhlu küçük adamlar
hazırlanıyor ölmeye.