ÜzünçHayalde saklı bütün gerçekler. Yüreğim bir güvercin sinesinde huzurlu olsa da Dilim, fanilerin adını harf harf sayıklamakta Gözlerimi kapamışken bütün yollara Yetimliğimi fısıldıyor kırık hayaller Bir bulutun sinesine takılmış kirpiklerimin buzulu damlaları Çocuk tebessümlerim kuyruksuz uçurtmaların çizildiği duvar diplerinde ağlamaklı Sükûtum mürekkep avazında Kirpiğim ayakucu Divitim ikrar duasında fikrimin Kalbim z/âlim kanadıkça büklüm büklümüm Bundandır her dilde susuşum Ve her dilde kıvranışım Bundandır her cümlenin sonunda üç nokta yutkunuşum… Kesip atıyorum sözü Koparılmış başak dalı misali Kimsecikler bilmedi Dilimde baldıran tadı Deviniyor mecalsiz Kimsecikler görmedi Anıların teninde kaldı gülücüklerim Ve sevdiceklerim kederle bakıyorlar kalbimin penceresinden Bense çekilen perdelerin yalnızlığıyla söyleşiyorum Ağzımda ki pastan sıyrılmıyor kelimelerin o sihirli giysisi Kusurlarımla yüzleşiyorum Kirpiğim kırılıyor inciniyorum Bir türkünün en acıklı tinine katıp sızılarımı İliklerime dek titreyip bakakalıyorum üzüncüme Bir harf dahi olmayacak kederim biliyorum Tebessümün yoksulluğu var suretimde… Bencil bir kederim ben… ... ... ... ... |
o kederi kucaklarım ben.
sana güller hep sana hep gülmeler...
pufff gel de çıldıralım hadi :)
can'ım can'ım.