yanık kokusuZorlama şiirler yazıyorum senden sonra Rafta unutulmuş mısır gevreğinin tarihine bakar gibi Eski yazdıklarıma bakıyorum Geçmiş karşıma geçip yüzüme tükürüyor -hadsiz!_ Ve kusmaktan imtina ediyorum suratına İçimden biri çıkıp boğmadan rehaveti Nefes egzersizi... Evvela yüzümü ve ellerimi yıkamalıyım ama Kendime hiç Türk kahvesi yapmadığımı söyleyince şaşıran arkadaşlarımın Yüzüne bakıyorum alık alık Düşünüp buluyorum cevabı: Keyif en az iki kişiliktir -Bence- Senden sonra Kalp hastalığına yakalanma riskimi hesaplayıp durdum Sigara yakarken Ricanın yalvarışa dönüşündeki sahteliğe lanetler okudum Aynada kendimi izledim bitmeyen dakikalarca Ben miydim o dayanılmaz kadın! Sen miydin Bırakıp gidemediğim! Bizden sonra Şarkıların insafsızlığıyla tanıştım Herkes olur olmaz gülerken Ağladım Yürürken geçtiğimiz yollardan O banka uzun süre oturamadım mesela Çocukların başını okşayamadım Dünyanın düşmanım olduğunu sanıp Çekildim İçimin ıssız koylarına Senden sonra Yıkıntılarımı dolaştım günün yirmi dört saati Bizden bir iz aradım Oysa Yakmıştın gemileri En güzel yolculuk ertesi Bu yüzden Bu yüzden belki Yanık kokusu peydahlanıyor burnuma Adının geçtiği yerlerde Ve üç kere hapşırıyorum Hep birlikte! |
Tebrikler...