/Ömür boyu el ele olmaya ant içtiler
Ve nikah masasında mutluluğu seçtiler/





Apar topar olmuştu evlilik gizli saklı
Kanunu yoktu işte, bilinmezdi kim haklı
Hayalî bir dünyada evet dediler aşka
Düşünceler firarda, duygularsa bambaşka
Yalnız gözler konuştu ilk kıvılcımdı yanan
Tek hakikat sevdaydı gerisi ise yalan





Duyunca reddetmişti ailesi adamı
Dedikodu yayıldı şehre salındı namı
Demişler ki namussuz, demişler ki günahkâr
Öfkesini yutmuştu olamazdı tamahkâr
Eli silahlı baba izini sürüyordu
Adam kadere karşı cesurca yürüyordu






Yalnızdı kadın evde mazisiyle birlikte
Hayali mutluluktu, hayat sürmek dirlikte
Akıtırken gözünden kederin katresini
Duvara çiziyordu sevdanın portresini
Bazen canlanıyordu gözünde eski yaşam
Buğulu nefeslerde yok oluyordu akşam





İşten eve gelirken uzuyordu dar yollar
An’ı durduruyordu yedi kat ırak eller
Sabır denilen külfet çöküyordu kalbine
Lanet yağdırıyordu zaman ile harbine
Çünkü hayat ordaydı sevdiğinin yanında
Eksiliyordu nefes, eriyordu canında





/ Aşk yolunda o gece, hilal göğe saklandı
Nefesler durdu birden, yaşamak yasaklandı/








Finale bir kala...





Seda YÜKLER