"İhtimallerin gerçekleşme olasılığını seviyorum." dedi kadın, düşündü anlamadı adam, sonra boş boş baktı.
ve kadın fısıldadı: "İşte tam da bu yüzden g e l m e..."
belki gelirsin zamanı sakat bırakırız iki lafın belini kırıp kötürüm bir an’ın sol yanına sığınıp sessizliğimizle ısınırız
belki gelirsin caddelerde yankılanırız kusana kadar u/mutsuzluk içen rezil bir ayyaşın narasına asılıp gelirsin belki aklın cehenneminde idam edilsek bile gönlün cennetine kahraman yazılırız
belki gelirsin K/ördüğüm bukleleri dolayıp kaşlarına güvercinler salarım kan akışına çırpındıkça beyazlaşan ruhuna bakarım öyle böyle değil güzel bakarım ben baktıkça sen ağlarsın gelirsin belki kapılıp gözyaşlarının girdabına
belki gelirsin karanlık laf etme sakın "gelmem" deme gelirsin belki hem gökyüzü demlerim sana üstelik bol yıldızlı sen benim şiirim olursun ben senin şirin’in " kıskanır ölüm bile"
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Belki Gelirsin... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Belki Gelirsin... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
belki gelirsin K/ördüğüm bukleleri dolayıp kaşlarına güvercinler salarım kan akışına çırpındıkça beyazlaşan ruhuna bakarım "öyle böyle değil güzel bakarım ben baktıkça sen ağlarsın gelirsin belki kapılıp gözyaşlarının girdabına "
Hangi gecenin yüzü utanmaz ki bu denli bir içli gel' deyişten. Böğüre böğüre ağlatabilir bazen , bazen güldürebilir küçücük bir nüans. çok çok güzel. O yaşınmışlık hissini veren tatlı bir şiir. Sevdim şiirini. şirini de :))
Belkilerle geçecek ömrümüz, her zaman ve her daim. Kimi zaman özlemle, kimi zaman keşkelerle. Ama her vakit bir belki olacak sol yanımızda, avuçlarımızda ve gözlerimizde. Hep olacak, son bulmayacak.
Caddelerde değil de, bir kere şahit olmuştum ben, malum sahil kenarında. Ama çok güzel sesi vardı abinin, söylediği şarkı da çok güzeldi, ki belki de o yüzden hiç unutamadım ben “söyleme bilmesinler, bu aşkın bittiğini...” biliyordum, eve hissedebiliyordum. İdam edilen benlikler de bazen kahraman olabiliyorlar. Aşklar bunun en masum kanıtıdır.
Gelirsin belki, güvercinlerden taç yaptığımda saçlarına ve papatyalar bağışladığım da avuçlarına, kim bilir belki.. hani nefesim tükenmeden, son bulmadan ömrüm.. belki işte.
Hiçbir ölüm kıskanılacak kadar güzel değildir, aslında son mısrada anlatılan bu anlamda değildir; karanlıkta gelmemelisin, gelişin aydınlık olmalı. Gök delinmeli, yağmur yağmalı; unutulmaması için bu an’ın, ne önemi var değil mi aslında, gel işte; belkilere umut bağlamaktan yoruldum. Gel, yıldız sayısı kadar ömrümüz olsun..
bir kere daha geldim şiire. ilk okuduğum andan itibaren esir etti beni. ne çok özlemişim özgün cümlelerin valsini. kesinlikle diyorum ki; bu örnek ve kalıcı bir şiirdir.
K/ördüğüm bukleleri dolayıp kaşlarına
güvercinler salarım kan akışına
çırpındıkça beyazlaşan ruhuna bakarım
"öyle böyle değil güzel bakarım
ben baktıkça sen ağlarsın
gelirsin belki
kapılıp gözyaşlarının girdabına "
Hangi gecenin yüzü utanmaz ki bu denli bir içli gel' deyişten.
Böğüre böğüre ağlatabilir bazen ,
bazen güldürebilir küçücük bir nüans.
çok çok güzel.
O yaşınmışlık hissini veren tatlı bir şiir.
Sevdim şiirini.
şirini de :))