Yalan tarlasında melül bakışlarZaman püskülüne boncuklar süzen Hükmünde çiçekler izinsiz açmaz Deryanın şerrine kanatsız yüzen Güneş dolunayda ışıklar saçmaz Sevgi ekmediysen aşk biçmek zordur Kula yeltenince şahlık bulunmaz Dilden düşürdüğün kibirdir kordur Gönüller dağında imam olunmaz Düşün düşünecek vakit geçmeden Dostluktur insana gömleği seçen Dinliye dinsize ömür biçmeden Kibir deryasında kendinden geçen Mavi gülüşlerde aşk eden kalbim Kahverengi açmaz çuha çiçeği Sonsuz ölümlere cenk düşen kalbim Beyaz kefenlere karanfil çiçeği Sardım kemendimi dert sandığına Kavuştu ellerim candan düzlüğe Böyle biçarelik yok kandığına İnanmak kanidir bak sözlüğe Huzuru arasam bayırda çölde Sözümün mabedi göze buluttur Sevgide bulurum ırmakta gölde Yalan tarlasında sözüm umuttur |
içine geçirdiğin o hançerle, seni ancak ölüm paklar.