Kent 4-Nurcihan d)
hastaneden eve vardım,
hâlâ kırıklar içinde ellerim kollarım ayaklarım oysa bütün derdim Nurcihanım, mektuplarını soramadım.. sanki evde beni bekliyor Nurcihanım.. kim bilir ne acılar içinde adıma yazılmış kaç mektup vardı evde kırılmış.. isyan etmiş olmalıydı.. hem de ne sitemler.. yeter ki “beni unut” demesin de yeter ki iyi olsun da Nurcihanım.. emmioğlum yere bakıyor.. gözlerini kaçırıyor bana O’ndan bahsetmiyor utanıyor sıkılıyor dile gelmez Nurcihanım.. .. |
hastaneden eve vardım,
hâlâ kırıklar içinde ellerim kollarım ayaklarım
oysa bütün derdim Nurcihanım,
mektuplarını soramadım..
sanki evde beni bekliyor Nurcihanım..
kim bilir ne acılar içinde
adıma yazılmış kaç mektup vardı evde
kırılmış.. isyan etmiş olmalıydı.. hem de
ne sitemler.. yeter ki “beni unut” demesin de
yeter ki iyi olsun da Nurcihanım..
emmioğlum yere bakıyor..
gözlerini kaçırıyor
bana O’ndan bahsetmiyor
utanıyor sıkılıyor
dile gelmez Nurcihanım..
..
Bu usta kalemi okumaktan zevk alıyorum üstad
Yüreğine kalemine sağlık
Yürek sesin hiç susmasın
_____________Saygılar