İKİNCİ DÖMİSEK
İnsanlar,
Bütün çirkinlikleri ayakları altında eziyordu. Ve ben çok kötü aşık olmuştum. Günlerden isyan günleriydi. Gözaltına alınıyordu birileri; Kayboluyorlardı; Haber alınamıyordu birçoğundan. Ben ise kendimi, Çok kötü, Aciz, Dışında hissediyordum direnişin. Kolay değildi öyle genç ölmek; Birileri genç ölürken, Başka birilerinin umarsızca eğlenmesi… İnadına ölenlerin acıkmak, Öyle kolay değildi. Ve ben çok pis aşık olmuştum. Aylardan mayıstı; Hazirana sarkıyordu bir direniş Ve birisi serbest bırakılma tutanağını okuyordu yüzüme; Kadınların acizce taciz edilişini kolluk güçlerince Ve ben aptal çocuk gibi aşık olmuştum Yalnızca helyumla uçabilen bir fikre. Sarkık bir haziran ayında Renksiz bir direniş yaşanıyordu. Ölenleri tanıyanların anılarının yankılandığı bir direnişti Ve ben, O an itibariye ahmak bir bünyeyle, Ayyaş, çapulcu bir direnişe aşık olmuştum (19 Haziran 2013 saat: 01:15 Kızılay/ ANKARA ) |
bilerek yazıldıysa mesele yok.Sehven yazıldıysa düzeltmek gerek.
Buna rağmen güncel olaylara farklı bir bakış ve okunası bir şiir.tebrikler.