BASİRETÇokça yamanmışlık yamadım etimde; Sökük dikmekte, söküp dikmekte üzerime yoktu. Sonra ne oldu bilmiyorum, Uyandım bir sabah, Ne iğne tutabiliyordum artık, ne de iplik geçirebiliyor. Söküklerim arttı zira; Etim yamanamaz, dikilemez hale geldi. Ama yine de hatırlayamıyordum dikiş tutturmasını. Gecelerce duydum etimin dikiş tutmaya istekli haykırışını. Ama hayır ben, ellerimin, usumun derinliğine gömülen Ve artık balıklara yuva olan meziyetimi Uyandıramadım şu derin uykusundan... 19 TEMMUZ 2009 saat15:09 |
tebrikler