4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1377
Okunma
Gece bizden sorulur,
Gökyüzü bizden.
Şafak söktüğünde geceye dair,
Gökyüzüne dair bütün soruları cevap itmiş oluruz çoktan klozete;
Ağzımızın kenarında kalan son cevap artığını sileriz kolumuzla;
Doğrulup kalkarız ayağa.
Evlerin üzerlerinden atlarız,
Geceyarılarının üzerinden...
Avuçlarımızı kanatır yıldızlar
Kaçmasınlar diye elimizi sıkmaktan;
Sileriz bir tutam çimen koparıp.
Sararız tütün tarlalarında.
Biz aktif içiciler ordusu...
Uyuşuk beyinlerle, bulanık edilgenlikler savururuz gökyüzüne
kanayan avuçlarımızdan,
Kanla birlikte.
Gece bizden sorulur,
Gökyüzü bizden.
Unutmuş, uyuşuk, ayık...
Ve ağzımızdaki ekşi,
Keskin cevap artığıyla selam çakarız günün ilk saatlerine,
Doğurduğu kızıl güneşe.
Ve şafak ayıltır ayyaşı acı kahveyle...
Temmuz 2009.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz