Cennete benzeyen tüm gamzelerde
Gülüşünü gördüğüm kadın
Suskunluk cenderelerimin anahtarıyken adın
Yetim kalacak bir çocuk gibi bırakma beni
Gitme!
Gidip de annesiz koyma şiirlerimi
Gidip de öldürme cümlelerimi

Ne olursun, bir kez olsun
Gözlerinin aşkla yıkanan tarafından bak bana
Bak ki, kalemim sessizliğinden kurtulsun
Bak ki, karanlıklarım kaybolsun
Bak ki, bakışın güneşim olsun

Bilmiyorsun sen
Eğer gidersen
Yokluğunun güncesini tutarken bile
Ölümü kucaklarım ben
Bir kahır cuntası çöreklenir üstüme
Ve ben sensizliğimin güçsüzlüğüyle
Yenilirim her güne
Varlığınla çok olmak varken
Yokluğunla yok etme beni
Gitme, gitme be sevgili!

Gidip de;
Suyu kurumuş nehirlere,
Yıkılmaya yüz tutmuş şehirlere,
Kıyıda köşede unutulmuş şiirlere çevirme beni
Aklımı alıp da cevabı olmayan soruların içine devirme beni

Ne olursun gitme
Karanlığa teslim etme aydınlıklarımı
Bitsin artık inadın
Kırılmasın kolum kanadım
Gidenlere özenme, gitme!
Kal da, ateşler düşürme gönlümdeki tahtına
Kal be sevgili, kal da gömülmeyeyim sensizliğin altına

İHSAN TURHAN
19 Haziran 2013 Çarşamba