Sen unutsan da aklın unutsa da kalbin unutmayacak.
Seni de bir gün böyle gidişin, bu kaçışın yoracak.
Sendeki gözlerim ve benler senden hesap soracak.
Bırakıp gittiğin doğmamış çocuklarımızın adıydı, hatırladın mı?

Yalan yere ettiğin bir sürü yeminin vardı, ben unutmadım.
Senin yokluğunun acısı kadar hiç bir acıya aldırmadım.
Şarkıları, şiirleri ve yıldızları tek bir gece bile uyutmadım.
Gelirsin diye her ayak sesine kulak verdim, umurunda mı?

Varlığınla yokluğun arası git gellerinin arasında öylece kaldım.
Seni aklımdan bir saniye dahi çıkarıp yerden yere vuramadım.
Unutamadım ve ben sensizliği kendime hiç ama hiç anlatamadım.
Bir gece hayalinsiz uyuyamadım, gözlerine git diyemedim, sen gitmiştin!

Sen bıraktın hayallerimiz bırakmadı peşimi, sardı dört bir yanımı.
Senin yetim bıraktığın doğmamış çocuklarımızın adı bırakmadı yakamı.
Sen çabuk unuttun daha o gün git derken unuttun İlbey’i İlayda’yı.
Benim hakkım sana her zaman helal, sen onlara helal ettir hakkını.

Sensin diye baktım sonunda her cimcime yazan yazıya.
Sen misin diye sordum ona, buna, şuna her başı kapalıya.
Seni bana unuttursun diye çok yalvardım yakardım Allah’a.
Sen daha göz yaşlarımız kurumadan unuttun, hatırladın mı?

Şimdi özgürsündür işte, bana inat herkese kuyruk salla.
Zaten alışıksın sen böyle hemen bir başkasına kucak açmaya.
Sen değil miydin benleyken bana kızıp da başkasıyla oynaşan da?
Sen çoktan unutup bir başkasıyla tavla oynuyorsundur şimdi yalan mı?

Bulursun başka birisini sana erkek mi yok, öyle demiyorlar mıydı?
Senle beni ayıranlara sor bakalım; bu yaptıkları dinimizde var mı?
Sizin müslümanlıktan anlayışınız bile kendi işinize geldiği gibi.
Evleneceğin herif hayatına giren kaçıncı erkeğin olacak, saydın mı?

Susamıyorum napıyım elimden gelen bir şey yok.
Uyuyamıyorum, gözümde gözlerinden uykuya şu kadarcık yer yok.
Unutamıyorum senin gibi sözünden dönecek kahpeliğim yok.
Bir gün seni de savuracak bu esen rüzgar ordan oraya, sen gitmiştin!