Ben Sen’i sevmekten hiç usanmadım...
Usanmam da...
Sen’den bana kalan sadece;
"KOCAMAN" ve "EŞEK" kelimeleri de olsa,
Yani iki kelimelik de olsa;
Sen’in hatıranı
Kulaklarımda sanki Sen söylüyormuşsun gibi duymaktan,
Hiç usanmadım ...
Ben Sen’i beklemekten,
Özlemekten,
Dilemekten hiç usanmadım...
Gelmezsen gelme napıyım?
Ben bu halinden de hiç usanmadım...
Bir hayali sevdim,
Bir yalanı sevdim,
Ben hep seni sevdim,
Ve ben senden hiç usanmadım…
Bal yiyen baldan usandı,
Kuşlar ötüşmekten usandı,
Sular akmaktan usandı,
Güneş doğmaktan usandı,
Dünya dönmekten usandı,
Ben seni beklemekten hiç usanmadım…
Ne bir kırgınlığım oldu bu haline,
Ne de kızgınlığım,
Gıkımı bile çıkarmadım…
Ben seni özlemekten hiç usanmadım…
İnsanlar bu halimle alay etmekten usandı,
Dualar seni dilememden usandı,
Papatyalar seni fallarında aramamdan usandı,
Şiirler senin için yazılmaktan usandı,
Ben seni dilemekten hiç usanmadım…
Gözler ağlamaktan usandı,
Diller konuşmaktan usandı,
Gözler bakışmaktan usandı,
Usanmak usanmaktan usandı,
Ben senden hiç usanmadım…