1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1417
Okunma
Meteliğe kurşun attı yüreğim gözlerinde.
Yokluğumuz fark yaratmaz kuşlara.
Davulumuz ayrı ayrı çalınsın varsın.
Varsın eller de kına yaksın.
Ve bir şiir yakıp dumanıyla haberleşiyorum kendi kendimle.
Diş ağrısı çekiyor yüreğim.
Kendimi şair sanıyorum tüm ayrılanlar gibi.
Göğsümü gere gere utanmadan söylüyorum.
Ben çok sevdim seni!
Ve erkek gibi ağladım çocuklara inat.
Yasakladın beynine beni sevmeyi.
İçine ağlıyorsun şimdi.
Sevmemeyi öğretemedin ama kalbine.
Yine olsa yine kanarım sümüklü burnunu silişine.
Ve yine en az bu kadar ağlarım gidişine.
Gel demiyorum korkma!
Şimdi sabah kalkınca seni sormuycam kendime.
Konuşmuycam kendi kendimle.
Şimdi ben de herkes gibiyim.
Sen kim gibisin şimdi bilemem o kadarını.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz