BAŞINI EĞMEZ ÇINAR!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın ilham veren eser;
GİDİYORUM MEÇHULE Yelkenleri şişirdim gidiyorum meçhule Kendimden kaçıyorum düşmeden tuzaklara Esen yele bıraktım kendimi bile bile Hulk’um sitemle dolu yol aldım uzaklara. Sarmaladım denkleri toparladım göçümü Yolculuğum başladı ayrıldım öz yuvamdan. Hep göçerek ağarttım sakal ile saçımı Gurbet gurbet dolaştım ayrılalı sılamdan. Firdevsî iklimleri hayal edip düşledim. Rehberim güneş oldu, baharlara yürüdüm. Resmettim hayalimi, nakış nakış işledim. Ayı ve yıldızları, mehtabıma bürüdüm. Kaderime sarıldım, açıldım ummanlara.. "Allah kerimdir!" deyip vuslata koşuyorum. Bel bağladım umuda, yoldaki mihmanlara Onsuz düz yolda bile, dolaşıp şaşıyorum. Yazgım tayin ediyor hayattaki rolümü.. Kapıldım rüzgârlara sararmış gâzel gibi Tayfunlara tutuldum görür oldum ölümü Edip eyleyen kimdir; kim bunların sebebi? Belki geri dönemem gaybını Allah bilir? Hayal edip vuslatı, vehmimle düştüm yola. Dönüşler hep onadır, elimizden ne gelir? Sır kapısı açılmaz; kâmil olmayan kula. Hülvani BAŞTUĞ. TESEKKÜRLERiMLE...
|
Şiir hak ettiğini bulmuş.
Tebrik ederim.
Başarılarınız daim olsun.
Sağlıcakla.