Bulutlar Üzgün Olmasa
Konuşuyorsun
Adam konuşuyor Ya o Ya ben Ya da gülüşlerin daniskası Kalabalık sözler söyleyen şaklabanın Kahkahalarına sinen sıcaklığın Olsun be dostum Hayat bir hayal Gemilerimizi yüzdürdüğümüz Bir martaval belkide Denize düşen kayığını yüzdürür Allahsız gürültüdür kalabalık Seni alır benden Benden seni Yürütür sıcacık nefesini Bir kuş olur sevgi Uçar acılar diyarına Konuşma Boğulursun bu karanlıkta Söğüt dostumdur kızar Yıldız azarlar Ve bulutlar acı bir şarkı söyler sabahtan Hani o balkonun kirişlerinde seni sevmiştim ya Hani o pencerelerdeki sarı ışığın gizemi Yüreğimi yollardım avuçlarına Gülüşlerimi yapamadığım Çocuklar gibi gülmek isterdim oysa Ağız dolusu gülmek Göbeğim çatlayana kadar Yapardım Vallahi yapardım Bulutlar bu denli üzgün olmasa. |
İmlaya biraz itina gerekiyor belki.
Biçem hiç, öz herşey gerçi şiirde,
bence öyle :)
Tebriklerim içten.
Selam ve saygım ile şairine.