Kalbin En Uzun Bilmecedir
mutlululuk ölmek için iyi bir sebep olabilir bazen
işte o an ağzının kenarında gülümsü atmayan bir kalbi uyandırıyorsun perdeler havalanıyor rüzgar şarkılarının bir adım ötesinde karanlığın örtüğü ve yaralarını sızdıran bir gece olmalı ya da aynı anda düşünülen bir şey bu gel ve rüzgara eğilmeyi kutlayalım bu akşam aklının defterinde hoyratlık etmemiş anıların serkeşliği hadi bul onları sarılmak masumiyet ve teslimiyetin eşidir dudakları yanan her kez bunu anlayabilir hayatın binlerce evresi var ve karşıda duran kadın bunu bilmiyor diye utanacak değilim sevmekten olur olmaz alkışlar kül dökmüş kedi yeter ki seni öperken aşkların iyi olsun niyeti yani bir orman gibi savrulurken kokular kime değeceğini bilmeden içi kıyılara vurmuş papatyaların sonsuzlaşan rengine asla seni sevmiyorum diyemezsin onun için kalbin en uzun bilmecedir vurur vurmaz dudaklarımı dirilten. |