Zaman Kesiği Sevdam
ay omuzlarında uyanış şarkısı söylerken
çekimin tutkulu dönüşü efsane gizemlerle dudağımda parladı har ile dirilmiş rüya ıslak nehir yamaçları bereket namlusunda çıldırmış yeşermeler bir coğrafyanın kaybolmuş yolcusuyduk parmaklarımızda iki çekişen iplik düşü versem bin ah ile şulene püsküllenerek ağzında ölmek delilik hazzın içinde yaşayan öyküler yanaklarında uyanan gülün haresi sualsiz çığlıklar biriktiren gece gözlerinde açan menevişler bahçesi yokuş sancısının ufuk çizgisi doruklardan seyretmek azalan günü boşluğa yazılan şiirler gibi tenine dökülen ölüler bilse ağlayarak kaybolsak beyazlıklar da aşkın göz yaşlarında iki sevgili. |
ve
şairini kutlarım