YalnızlıkBazen burukluk yeşerir içten ve derinden O an kararır gökyüzü ıslak bulutlar sarar Üşüme tutar benliğini ürperir kimsesizlikten Acı bir isyanla dillenir yüreğin umutları arar Sahipsizdir sevgin, sıkıntıların, sevinçlerin Gündüzü yoktur gecenin uzadıkça uzar Loş bakışların gölgesinde tuzu yoktur denizin Bahar kokmayan kır çiçeklerine dargındır kuşlar Zorlanır bellek sorgular mutluluğu Geçmiş zaman dilimlerinden Birçok aşka ev sahipliği yapmış yürekten O an dalgın sigaradan dumanlar yükselmeye başlar Kısa aralıklarla parlar alevi her nefes çekilir derinden Sinirlenir ihanetlere yalanlara yumruklar sıkılır Beden şahlanır güneşi asar gökyüzüne yeniden Hayallerini eker isimsiz toprakların gülüşlerine Uyanır yalnızlığından boşver ezberine kaptırır kendini 09.04.2013 İzzettin AKYAPI |
Kaleminiz daim ola...