rose

~ Ş i m o ~ Kimlik Onaylı

36 beğenme · 18 yorum · 5249 okunma

Önceki Şiir Sonraki Şiir

rose

Şiirin hikayesini görmek için tıklayın

Ya sadece isimler değişiyor ya da ben kendimi kandırıyorum
Sen bana yeniden seslen diye her şey orada bekliyor bizi

Rose
Kılığım
Ve
Kılıksızlığım

Tuza banıp harf yutturmuş bana kavmim
Ki ben bu sebepten gözlerindeki ıslaklığa koşuyorum
Ve vakitlerini saymıyorum topuğumdan düşürdüğüm
Bu yokluğunun

Hor görme kimliğimi
Sualim dudaklarının rahatsızlık edici kıvamına
Oysa oyuklarını doldurmam lazım her harfin
Adına doğrulacak diye
Hadi konuş benimle
Damağın dayanmaz
Bunca harf bozgununa

Durup durup kurcalama zihnimi tarih olup yeniden eskiyorum dudaklarında
Ki biliyorum her hikâye bir dönemi ve her kahraman bir suçluyu gömüyor
Parmaklarındaki sayfalarda

Kızıldan geçtim rose
Hatta sudan
Sarıdan hasır çekilmiş toprak gibi
Güneşi sırtına alıp bakma bana
Ben rüzgâra inanıp yağmur yoğuramam ki

Cümlesi gergin bir seyyahın
Kervan yorgunluğuyum

Kısıp iki kas yatağını beni meraka sokmak nasıl bir adalettir rose

Ve sen
Soyun bana rose
Tanrının düşürdüğü o ilk çehreye düşsün yüzün
Ve ben sana tas tamam başlayayım
Dün ve ertesinde

Hadım et tanrım çocukluğumu başka bir lisan doğurmasın zamana
Ki her doğum kirlenip doğruluyor göz uçlarıma
Her yeni çocuk bir kirpiği asıyor sokaklarına

Aramızdan sızan bir kelimenin ne kadar hatırı olabilir yalnızlığa

Adına dizdiğim her harf ellerimde kalıyor rose
Sesimi düşürdüğün toprağından sürüklüyorsun ardına
Ki adın kırk nasır olur harfe bölününce

Biliyorum
Ve tanrıda biliyor
Seni yazmak çürümüş iki harf etini kaybetmekti

şimo

sinan şeker

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

rose şiirine yorum yap

Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

rose şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Believe_TülAySLAN

23 Aralık 2013 Pazartesi 09:26:01

iki rekat aşkına
ve suskunluğum aşkına

göğün yollarından üç bulut düştü gözlerime
birincisinde ismini yazdım katar kuşlarına
ikincisinde bir şiir demlendirdim avuç yaşlarıma
üçüncüsünde ise
uçurum kenarında sırat kılıçı

akıl hayali tiyatrosunda kapanamayan siyah güldüm
perdesi indirilemeyen bir sessizlik vaveylasında

tövbemi ateşledim '' harf üşüğü ''düşlerinle
yanaklarıma bir kısır döngü sokağı ekledim
ellerinde uyanmayı bekleyen uçurum çiçeği

bir nefeslik hasretten yazılan bu şiirde
sen c a n dılemın
bense tiryaki sözlerinin koğuş bekçisi
ve şimdilerde yakıyorum sözlerini
ciğerlerim nefes alsın diye
kırk ikindi ezanından yığılan mor dağları öfkemle kaçırdım
madurluğum askıya alınsın diye

rüyalarım sesine düşen kemiklerinde
topal kadının göğsünde yakılan alevler hapishanesi
göğüme iliklenen kurşunları saçlarımın sarısına düyümledim
yağmur gömlekli
kudüs yüzüme sayfaların içinden süzülüp gelensin

yer gök karışımının mısralarından
mahkeme celbinde okunan kalem kırığı
bu yüzden göğü yorgan yapıp örtüm elâ gözlerini
ki elâ merceklerin üşütmesinler
gözlerimin ıslanan kalbini

odamın sessizliğini bozan ağır darbe fonunda
kaç sen giyinmiştim kulaklarıma bilmiyorum
her an taş duvarlar üzerime yürüdüğünde
ben sesinle işgal yemiş s e n kanseri

boğazımda geçmeyen acı bir g ö ç acısı
leyl öpüşler milattan önce kalan kül rüzgarları
ellerimde sönen dil acısını işlediğim etimde
linç yazılıyordu dört yanıma

sustum s u s t u n

oysa
sesinde
ben sende iltica kimliği
tanrı toparlasın beni
yakası yakılmış aminlerimden

can' en can'a
sen gül güzeli '' üşümesin yüreğin ''