44
Yorum
27
Beğeni
0,0
Puan
3784
Okunma

Yıllardır içimde bir yara kanar,
Bilirim ilk önce hüzünü sunar.
Dillerim lâl olur kulaklar sağır,
Dağ gibi acıyla yanar bu bağır.
Ne olur derdime derman olsaydın
Ağıtlar yakarım kimseler duymaz,
Nedense bugünüm dünüme uymaz.
Sözlerin içimde kördüğüm olur,
Sefalar anlıkmış, sürdüğüm olur.
Ne olur derdime derman olsaydın.
Semazenler gibi dönüp dururken,
Bu aşkın odunda yanıp dururken,
Depremler yaşadım yürek sallandı,
Anladım içimde sevdan yıllandı.
Ne olur derdime derman olsaydın.
Ah ettikçe yandı dilim dudağım,
Yoksun diye kırık dalım budağım.
Her ahta yanmışım gördün mü bilmem?
Düşlerimi hayra yordun mu bilmem?
Ne olur derdime derman olsaydın.
Her zaman dilimde Tanrı selamı,
Şimdi anladın mı bunca kelamı?
Eğer anlamazsan başka sözüm yok,
Senden başkasında inan gözüm yok.
Ne olur derdime derman olsaydın.
Böyle mi yazılmış? Alın yazısı,
Dinmiyor bir türlü gönül sızısı.
Sineye çekmişim yıllardan beri,
Anladım gidenler dönmüyor geri.
Ne olur derdime derman olsaydın.
Nasıl yazarım ki bunca kederi?
Aşkımın dünyanda bu mu ederi.
Yollar böyle böyle döner yokuşa,
Sonbahar yaşadım dönerim kışa.
Ne olur derdime derman olsaydın.
Gülhun ERTİLAV