"hani sen bir çare zandın mirim

o zaman ben neden hâla şarésizim "


keskin dudaklarınla açıyorsun alacalı umutlarımın üstünü Şare

korkuyorum öksüz bir ceylan kadar, ne yöne savursan saçlarını

ve üşüyorum ne zaman güneş değse dudaklarının bensiz kırmızısına Şare

" kirlenmiş hiç bir harf adına doğrulmuyor şare" nedense...

...

..

.

sabah seslerini dinliyorum

perdeyi bileklerinden kelepçelediğim

o pencerenin hiç yağmur dinmemiş kenarından.

bir kaç kuş cıvıltısı,

en çok serçeler,

biraz karabataklar,

bana ömürleri anlatıyorlar hiç bilmediğim bir dilden.

ilkokullarda hâlâ aşkı öğretmiyorlarmış,

ve öğretmeni sorgularsan dayak yemek mecburiymiş.

insanlar hiç dinlememiş ama şarkı söylermiş serçeler.

bataklar bir şiir yazmış, hiç okunmamış.

ben aşkı kitaplardan öğrenmedim diye haykırıyorum,

ürküyorlar.

ama kitabına kadar da sevdim onlar da bunu bilmiyorlar.

hem bataklarda okumadı benim şiirlerimi.

birazdan inip kaldırımları

ayakkabilarımla seviştireceğim.

ve hangisi daha aşkmış diye

üstüne bahis yapacağım.

sahi aşkmış şair...

dur levhalarında hiç durmayan yanımız.

ve geçtiğim her kırmızıda

suskun bir rüyayı yeniden besteleyeceğim sanırım.



ne güzeldir bu sayfadaki kasvet
dokunsam şiir yağacak
üşüsem şare...



seninde üşümesin yüreğin


eywallah....


kocaman








Irmak. tarafından 5/12/2013 8:43:35 AM zamanında düzenlenmiştir.