O Hakk’ın emri ile, gönüllere dikilen
Oğul/kız bir fidansa, torun onun meyvesi.
O öyle ki bir nesli, hem korur hem yaşatır
Oğul/kız bir binaysa, torun onun çatısı.

Bunların sevgisiyle, atılır birden gamlar
Onları görmek için, uzak sayılmaz Şam’lar
Biri diğersiz olmaz, birbirini tamamlar
Oğul/kız tencereyse, torun onun kapağı.

Koklamaya kıyamam, o gönlümün sümbülü
Rengi, ray’hası farklı, has bahçenin has gülü
O öyle bir gül-zâr ki, ana/baba bülbülü
Oğul/kız bir gülşense, torun onun goncası.

Evlatlar yaya ise, torunlar atlı gibi
İyi düşün dikkat et, torunlar yatlı gibi
Her şeyin küçücüğü, daha da tatlı gibi
Oğul/kız sermayeyse, torunlar onun kârı.

Ne söylese hoş gelir, bize onların sözü
Tercih kullanmak çok zor, onlar ebeveyn gözü
Torun evlattan önde, demek ki özün/özü
Oğul/kız bir cevizse, TORUNLAR ONUN İÇİ…

05/05/’13
Hanifi KARA