KAĞIT
Ayaklarımın altından
Kayıp giderken dünya Oturmuş Seni sevmekle meşgul oluyorum burada Ne tuhaf Ve biraz kağıt olsaydı yanımda Sevecektim daha da Oysa Hiç birlikte olmadı Kağıt ve kalem aynı anda Ellerimde Sevmeye doyamadım Bu yüzden seni işte... Bekliyorum Bir gün tastamam Dokunacak ellerim ellerine Şiirler suskun Uykuya dalacaklar İhtiyaç kalmayacak kelimelerin büyüsüne Bekliyorum Kağıt Kalem -Belki ben olmayacağım Kim bilir o vakit de...- |