Karanfil Kokulu ÇayımGönül ağacımın dallarına Kuşlar gelirdi senden önce Baharları taşırdı yüreklerimiz Yağmur damlalarına yıldızlar döşerdim Ve karışırdın gözlerimin seline Gelmedin Soğudu ince belli bardakta Karanfil kokulu çayım Gelmedin Yalnızlık sobeledi beni yine Bir yağmur olmalı şimdi Durmadan yağan bir yağmur Eriyip gitsin yılların içindeki kavga Boran olmalı şimdi Tipi olmalı bu yangınlara Bu acımasız Bu amansız Bu anlamsız savaşlara Sevgi köprüleri kurmalı şimdi Yürekleri ısıtmalı Irmaklar akarken avuçlarımızdan Gönlümüzde çiçekler açmalı Şiirlerin göğsünde kırık kalpler İmgeleri uçuşur gökyüzünde Güz gülleri süzülür eylülden kalma Ay dökülür sessizce denizlere Bazen derim kendi kendime Kime ne bu serzenişlerden, kime ne? Başını kaldırıp bir bak, Ne söyler bu şiir, bu gökyüzü Şu gül dalında aşkı şakıyan bülbül Bahar dokunuşlu şu kelebek Ve içimizde ne varsa yitirdiğimiz İnsanlıktan yana, sevgiden yana Neler sunar bize zaman? Gelmedin Soğudu ince belli bardakta Karanfil kokulu çayım... |
Ne söyler bu şiir, bu gökyüzü
Şu gül dalında aşkı şakıyan bülbül
Bahar dokunuşlu şu kelebek
Ve içimizde ne varsa yitirdiğimiz
İnsanlıktan yana, sevgiden yana
Neler sunar bize zaman?
Gelmedin
Soğudu ince belli bardakta
Karanfil kokulu çayım...
Çok geç okudum affola
Mükemmeldi yüreğine kalemine sağlık
___________________________________________Selamlar