Sen benden Giderken
Sen benden Giderken
Gün gelirde hiç gitmeyecek sandığın Seni ardında koyup giderken Anlarsın Kaldırım soğukluğunu İliklerinde nasıl hissettiğini Kendi gözyaşlarında boğulur ama anlarsın... Seni kaybettiğim gün anladım Yol ayrımlarındaydı aşk Ve yavaşça kopuyordu ellerin ellerimden! Güneş de senin gibi erken batmıştı Gece uzun ve karanlık, sensizlik soğuktu.. Sessiz vedalara sığınırken gözlerim Nereden bilecektim ki Bir gün dilindeki cümlelerimin yetim kalacağını Oysa tüm yalanlarına rağmen Bıçak sırtlarında sevmişim ben seni... Sen giderken ben kendimde esir kalmıştım Ayaklarımda prangalar ellerim bağlıydı sanki Bir rüzgar esti usulca Ardından iki damla gözyaşım öptü dudağımdan Yüreğim mahşer yeriydi Dilimdeki şiir çıldırdı senin sensizliğe kahrından… A Oral |