İçimin dehlizlerinde elimde bir fener
Bir ışık aradım tüm benliğimle
Bir tutam sevgi
Bir tutam şefkat diledim
Her kayan yıldızda

Karanlık her yer
Hem de zifiri karanlık
Güneş ısıtmıyor
Yıldızlar ışık tutmuyor dünyama

Bir yeşil yaprak, bir çiçek
Kalmamış köhne bahçemde
Karıncalar terketmiş
İz yok yazdan kıştan
Alaca karanlık gibi zemheri ayazı her yerde

Çok bekledim
Bir ışık
Bir çiçek
Bir yeşil yaprak
Belki bir tutam umut
Bir damla sevgi

İşte o günlerde doğdu güneşim
Kalbim yeniden çarptı
Isındı dünyam
Bahçemde yediverenlerim açtı
Karıncalar yuva yaptı yeniden

Şimdi avuçlarımda kır çiçekleri rengarenk
Gözlerimde umutlar gökkuşağı
Sözlerim şiir
Sevinçlerim ırmak

Silindi karabulutlar
Yeniden, yeni baştan bahar geldi
Kuru dallarım yeşerdi
Yağmurlar sağanak sağanak
Bereket taşıdı buğday tarlarına
Gelincikler boy verdi

Şarkılarda başka bir coşku
Güllerin rengi farklı
Bülbüller neşe saçıyor dört bir yana

Anlam kazandı her şey
Dualarım, dileklerim, ağlamalarım bile

İyi geldin, iyi ki doğdun ufkumdan
Güneşim…
Hiç batma olur mu?