üç harf bir yokluk...kuşlar göç mevsiminde kentler arası hüzün taşırken Eylül’e açılıyor her kapı kilitleri araladıkça zamandan çektiği ipliklerle dokurken gecesini yalnızlık küsüyor gölgeler acının kılıcı keserken cümleleri kelimeler ağlar dilimiz kanar çığ olup düşerken söylenmemişler sevda üstüne çığlık çığlık üç harf bir yokluk eder... 05/12/2007 |
en sevdiğim hece hayatımdan uzak olunca şimdi daha iyi anladım üç harfin yok luğunun nedemek olduğunu...
uzun zaman oldu öyle çok uzun zaman ilk okududğum şiirde bu oldu ve inanıyordum ki bu şiir hak ettiği yeri bulmuş..
baş ucumda yokluktan yorulmuş bir şehir var tenhalığında ayaklarıma dolanan hayaller ve şimdi hınzır bir gülümseyişle bu şiir..
yokluğun adı bu gece burdan kondu
kalem çizgisini değiştiriyor ve ben yüreğimi koyuyorum...
sevgimle :)